Hayat…
Üzerine yazılıp çizilecek öyle senaryolar var ki… En fazla paralar harcanarak filmi çekilip, mutlu son ile bitirilmeye çalışılsa da, finalde, yine de kaderin vukuuyla son buluyor. İster duygusal çerçeveden, ister mantık perdesini aralayıp bak. Bileklerimizi kanatırcasına saran prangalarımız var ve aslında mecburiyetlerin imkansız kıldığı; inanmak istemesek de, yaşadığımızı zannettiğimiz özgürlüklerimizde, bu prangalar izin verdiği uzaklıkta kaldığımız sürece canımızı yakmıyorlar.
Dar alanlarımızda yaşattığımız sanal mutlulukların çabucak tükenmesiyle, bir önceki günden kalma ruhlarda koca birer boşluk hissi uyanıyor. Doğan güneşi içine doldurarak yaşama azmini ısı ve ışıkla canlandırmayı amaçlayan insan için, günün sonunda o boşluk bu sefer ruhlarımızı da içine alan kara deliklere dönüşüyor.
Fasılalı yanıp sönen umutlarımızda var tamam kabul ama, ne kadar dikkatle hareket edersek edelim etrafımızdan solumak zorunda kaldığımız zehirli gündemlerin öldürücülüğüne engel olamıyoruz. Çok şükür ki, bir sonraki mücadelemizde güç verecek bu ışıklar; bizleri dibe çekip geri fırlatan mancınık sistemleri gibi sıralı savruluşlarımıza inat, her defasında yanmaya ve sönmeye devam edecekler.
Ta ki , biz tamamen yok olana dek…
Tabii ki fiziki anlamda…
Yoksa ruhen zaten bitmişiz, yokuz.
Yoksam da yokumdur.
O halde bu mantık önermesini bir ileri aşamaya taşıyarak; ben ruhen yokum, ruhum yoksa hislerim de yok, hislerim yoksa iyi veya kötü hissedemem. Ben hissiz, ruhsuz bir iskelet ve kas sistemiyim diyebilirim miyim?…
İyi hissedeceksem neden olmasın?
İnsan; inanç sistemiyle bütünleşik homo sapiens değil miydi?
Neye inanıyorsan O’sundur.
Geçenlerde sosyal medyada rastlamıştım; kadının biri, yüzünü ata benzetmek için defalarca ameliyat masasına yatmış.
Sonuç mu?
At gibi kadın olmuş? Saygı duyarım;). Demek ki o da kendini mutlu etmenin yolunu bu şekilde bulmuş, başarmış. Bize de kararına saygı duymak yani anormali normale devşirmek adına bir anlamda itaat etmek düşer.
Oh be! Mutlu olmak ne kolaymış işte…
Saygı duymak.
Sorgulama! Kabul et!
Mantık mı?
O neydi??
Hani şu sarımsaklı yoğurtla yenilebilen olan mı!?Tereyağlı sosla…?
Seversen; peynir ekmek de var hani , akılla,
Yersen…:)
