Gerçek nedir?
İçinde olduğumuz zaman diliminde fiziki ve ruhsal olarak hissettiğimiz tüm olumlu ve olumsuz duyguların yoğunluğuyla harmanlanmış somut bir şey mi? Yoksa bu duyguların çevreye yaydıkları görüntü ve ısı enerjisinin bilinç altımıza sirayet eden ve kişiye özel gerçekleşen yanılsamalar mı?
Yanılsama oldukları konusu daha inandırıcı gibi. Neden mi? Öyle olmasaydı hepimiz Fordist üretimin seri anlayışında olduğu gibi,basma kalıp, aynı şeyleri düşünür olurduk. Renklerin dili,sanatın zarafeti, komedinin gülünçlüğü kişiye göre değişmezdi.
Ha değişmeyen olgulardan biri de zamanın iyileştirici gücü olurdu herhalde… Asırlardır değişmediğine inanılan tek gerçek olduğu gibi…Unutmanın yarenlik ettiği, B12 eksikliğinden muzdarip kıt beyinlerimize sürebileceğimiz en kuvvetli ilaçtı belki de…
Zaman…
Kişiye göre değişmeyen, her daim umut veren, çoğunlukla da umutları sömüren… Değişen gündemlerin hızına yetişemeyen başların fırıl fırıl döndüğü, fırıldak insanların; inler ve cinlerle bir araya gelerek kaos ortamları tertip ettikleri şu lanet dünyada,
Çocukların korkularıyla güzelleşenler ve onların çanaklarından yemeyi sektör haline getiren,
Acıdan sermaye arttıranlar! Bilançonun aktif ve pasifleri mizanda birbirine denk geliyor mu?
Tüm insanlığa peyder pey tebliğ edilen din kavramları, kime, neye hizmet ediyorlar, tebligatı alan sözde şerefli adledilen zavallı mahlukatlar!Olayın bilincindeler mi?
Umudun kör kuyulardaki haykırışları, gece- gündüz gözetmeksizin çığlık atmaya devam edebilecek mi?
Susmayıp, bir şey söylemek haksızlıkları bitirebilecek mi? Ya da sonsuza kadar susup, bükemediğimiz bileği öpmek mi doğru olan? Şu çok bilindik dilsiz şeytanın bileğini…
Bu hikayeye ait değilim artık…
Hayatı böylesine sevmekten ve geleceğe dair umut beslemekten korkuyorum… Çünkü sevdikçe,canını daha çok yakmaya devam ediyor zalim zaman…
Yorulduğum anda “oynamıyorum artık” deyip terk etmek istiyorum bana biçilen rolleri…
Bir zamanlar hayata dair “her şeyin hayırlısını” dilerken, şimdi ölümün hayırlısını diliyorum.
Biten tüm güzel şeyler için üç ihlas bir fatiha okuyarak…
Yaradan’a sığınarak…
Kendi payıma af diliyorum…İnsan olmayı başaramadığımız için, tüm insanlık adına…
Bizi Affet Yarabbim!…
